merhaba herkese , hoşgeldiniz :)
yeni blog sayfama yazı yazarken heyecan kaplıyor içimi..diğerinde böyle bir şey hissetmemiştim.. belkide verdiğim addan dolayıdır.. Elif Yolu.. dosdoğru yol.. Sorumluluğu olan bir yol..
nereden geldi neden bu ismi verdim kısmını anlatmadan önce sayfamın içeriği ile ilgili bir kaç sözüm olucak.. öncelikle samimi ve içten gelen yazılarımı paylaşacağım sizlerle(önceki sayfamda olduğu gibi).. diğerinde günlük , tatil anılarım , yaşadıklarım vb. vardı... ama burası biraz daha farklı olucak. öyle planlıyorum ve bu niyetteyim..Allah izin verir inşallah..
bazen alıntılar olucak sayfamda bazende yüreğimden gelen alıntıları paylaşacağım sizlerle.. Şems , Mevlanaya "okuma kitapları, yeter","ne zaman akıtıcaksın yüreğindekleri halkına. sevdiklerine".. demiş..
Şems ... Şemsin benim hayatımda, nedendir bilinmez çok farklı bir yeri vardır.. Herkes Mevlana der , bense Şems derim..Güldürür Beni Şems ve sözleriyle yüreğime derin derin dokunur..Mevlanayı da Mevlana yapan Şems değilmidir..Aşk uğruna başını veren Şems değil midir..
sizinle bu konu ile ilgili bir anımı paylaşmak istiyorum.. Kuşadasında eğitimdeyken, sevdiğim bir arkadaşımla sohbet ediyorduk.. konu şems ve mevlanadan açıldı.. neden bu kadar şems dediğimi onu sevdiğimi pek anlamıyordum.. konu konuyu açtı ve arkadaşım şunu sordu "aşk için neyini verirsin?" bende "kendimi, zaten bitmişim kendimi verdim aşk için "dedim.. "Şems aşk için ne vermiş" dedi .. "başını".. ve sonra sustum...
aşk için ,yürek için... Allah yolunda olmak , aşkın yolunda olmak.. yüreğin en sevdiği yoldur..
gelelim blog sayfamın adı neden "Elif Yolu" .. yüzüm gülümsüyor yazarken.. bana göre Elif Yolu "Aşkın Yolu"dur.. dümdüz yoldur.. O'nunla birlikte ilerlediğimiz yoldur... nefesin yoludur.. kalbin yoludur..
bu hayatta belkide tek isteğim O'nun yolunda O'nunla ilerlemek.. ne sağım ne solum.. sadece onu duyarak kalbimi dinleyip, nefsimi terbiye ederek ilerlemek.. zorlukları olsada biliyorum ki her adım ona daha da yakınlaştırır.. farkına vararak yaşamayı gerektirir bu yol.. O'nu hissederek yaşamak.. İşte bu yüzden, blog sayfamın ismini düşünürken; içimden "acaba ismi ne olsa, ismini ne koysam "derken aklıma birden Elif Yolu geldi.. ve bende bu ismi koydum... kimbilir , belkide bu yüzden yazarken heyecanlanıyorumdur:)
ve işte bu yüzden sadece yüreğimden O'ndan gelenlere yer vereceğim paylaşımlarım daha ağırlıklı olucak bu sayfamda, diğerleri için ise www.arimayanil.blogspot.com sayfamı ziyaret edebilirsiniz..
şimdiden yazılarımla ilgili sürçü lisan edersem affola..
ve unutmadan bireysel danışmanlık için telefon numaramı yakın zamanda paylaşacağım .. oradan da ulaşabilirsiniz..
sevgilerimle..
Öncelikle blog sayfanız ve elif yolunuz hayırlı olsun.Şems'i ,Mevlana’yı,Yunus’u sevgi yolunda olan herkes sever,hangisi daha büyük diye düşünmek yanlış olur,sevgi yolunda kimse kimseden üstün değildir, belki daha fazla yol almıştır.Yıllardır tasavvuf ,aşk ve sevgi üzerine düşünüyorum,sevginin hep tekamülün en üst basamağı olduğu söylenir fakat sevginin de üstünde bir derece vardır.Bu derecenin bir ismi yoktur,bu dereceye ulaşan çok az insan vardır.Bu insanlar için korku ,üzüntü, endişe, mutsuzluk, huzursuzluk gibi kavramlar yoktur.Bir örnekle şöyle anlatabilirm:evleri ,ağaçları kökünden söküp havaya savuran beş şiddetinde çok büyük kasırgalar vardır ,bu kasırgaların ortasında eye of the storm denilen kasırganın gözü bulunur.Kasırganın gözündeki alanda yaprak bile kımıldamaz,burada bulunan bir insan havanın çok sakin ve güzel olduğunu düşünebilir.İşte bu dereceye ulaşan insanlar tüm kaosun içinde hayata böyle bakarlar.Sevgi tek başına kontrolsüz güçtür eğer bir şekilde akılla dengelenmezse freni olmayan araba gibidir,yıkıcı bir etkisi vardır. Şems'in hayatını biraz incelerseniz sevginin bu etkisini görebilirsiniz.Biliyorsunuz Mevlana, Şems'i yanında tutmak için evlatlığı Kimya Hatun ile evlendirir.Aralarında elli yaş fark vardır.Şems Kimya Hatun’u çok sever,o kadar sever ki bir kıskançlık krizi sonunda onu öldürür.Bunu Şems'i suçlamak için söylemiyorum,kıskançlık sevginin doğasında vardır,o kadar büyük bir sevginin belki de doğal sonucudur.Bunu saf sevginin yıkıcı ekisini anlatmak için söyledim.Sevginin daha üstüne tekamül etmiş bir insanda kıskançlık yoktur, bu dereceye ulaşmış bir insan bu durumda şöyle düşünürdü, seni seviyorum fakat seni benden daha mutlu edecek birisi varsa ben aradan çekilmeye razıyım,senin mutluluğun benim mutluluğumdur.Dediğim gibi bu dereceye ulaşmak çok az insanın başarabileceği çok uç bir noktadır.Biz faniler için en uygun yolun orta yol olduğunu düşünüyorum :) aklın, sevginin, iyiliğin, cesaretin, erdemin her şeyin ortası...Tekrar yolunuzda hayırlar ve mutluluklar diler,sevgi ve saygılarımı sunarım.
YanıtlaSil“Hiç”
Verdiğiniz bilgiler ve güzel dilekleriniz için teşekkür ederim .. Sevgi ve saygılarımla ...
SilÇok önemli bir noktayı söylemeyi unutmuşum. Tekamülde en önemli nokta yükselmek değildir.Kurallara uyan herkes yükselebilir,tıpkı havalanan bir kuş gibi.En önemli nokta yükseldikten sonra inmeyi becerebilmektir.Eğer bunu öğrenemezseniz ne kadar yükselirseniz düşüşünüz o kadar sert olur...Saygı ve sevgiler
YanıtlaSilHiç
yeniden merhaba; yazdılarınızı okudum , yorumlarınız için tekrar teşekkür etmek istiyorum.. bununla birlikte haddim içerisinde bazı açıklamalarda bulunmak istiyorum ..
Silne şemsi, ne mevlanayı ne de yunus emreyi birbirlerinden farklı görmüş değilim.. tasavvuf alemine nasıl giriş yaptım tam olarak hatırlamıyorum, bilen kalple başladım sanıyorum sonra bi şekilde karşıma çıktı , cemalanur sargut, makalat, sonra sinan yağmura geçtim (neye ihtiyacımız varsa o gelir karşımıza her zaman ) .. bana göre; sevgi düzlemi , sevgi boyutu, herkesin içinde olan ancak açığa çıkartmakta azda olsa zorlandığı bir durumdur.. çünkü sevgi, sevmek ya da aşk.. kalpten gelir....ve tam teslimiyet gerektirir.. işte dediğiniz duygular tam teslimiyet halinde hissedilmez(üzüntü, endişe, huzursuzluk ve şüphe).. çünkü ilahi güce ,inanç güven tamdır... ancak ego vb fazla olunca kapanır duygular, dünya alemiyle fazla ilgilenince duyamaz oluruz kalbi...
orta yolda olmaya gelince; her zaman dengede olmak gerektiğine inanıyorum, ne fazla ruhsal boyutta olunmalı ne de fazlaca dünyada.. bahsettiğim aşk yolunu ,elif yolunu belki "çok fazla sevgide olmak olarak"yorumladınız.. anlatmaya çalıştığım şu ki;yüreğinizi O'na (ilahi güce, ışığa, yaradana) açın ,onu duyun, hissedin.. farkına varın ...
kimya hatun konusunda ise; sinan yağmurun Tebrizli şems kitabında okuduğum kadarıyla bir hastalık sonucunda öldüğünü, onu iyileştirmek için şifacı getirdiğini ancak o gelmeden öldüğünü ve çok üzüldüğünü anlatıyor.. şunuda belirtmek istiyorum ;konumuz mevlana ,şems ve kimya hatun değil..suçlamak haddimize değil.. herkes bu hayatta neyi yaşaması gerekiyorsa , neyi seçiyorsa onu yaşıyor..bu şekilde öğreniyoruz..
hem sadece ismi neden bu şekilde seçtiğimi paylaşmak istemiştim :)
tekamül kısmında ise; yazımda tekamülle ilgili herhangi bir şey yazmamışım.. sevginin tekamülün en üst olduğunu ve sonraki aşamaları olduğunu belirtmişsiniz.. bence herkesin bu hayatta kendisine ait tekamülleri vardır. ve bu hiç bitmez..tekamül; olgunlaşma, evrim ve değişimdir.. ve biz insanlar sürekli değişim halindeyizdir..bu süreç hiç bitmez.. hayat bize, değişmemiz , olgunlaşmamız için ne yapmamız konusunda yol gösterir, işaretler verir..ve bunları görüp kendimizde değişimler yaşadığımızda olgunlaşma başlar ve sonrasında diğer tekamüller için yeniden yol alınır..bu aşamada her zaman dengede olmak bence çok önemli.. en kötü durum; başlangıç noktanıza geri dönersiniz.. sonra yeniden başlarsınız..
dediğim gibi yazıyı sadece konu başlığının nedenini belirtmek için paylaşmıştım..
kendinize iyi bakın.. sevgi ve saygılarımla...
Amacım tartışma ortamı yaratmak değildi: ) Her görüşe ve insana saygı duyarım.Sanırım aynı şeyleri düşünüyoruz fakat farklı ifade ediyoruz:) Tekamül konusuna gelince yükseldikten sonra inmeyi başlangıç noktasına dönmek olarak kasdetmedim.Ne kadar yükselirsek, bilgi ve güç sahibi olursak o kadar tevazu sahibi ve alçakgönüllü olmalıyız.Mevlana’nın tek bildiğim şey haddimi bilmektir sözü bunu ifade ediyor.
SilElif yolu Allah’a tam teslimiyete giden yolsa zaten sevgi ,tasaavuf ,tekamül gibi konuları da kapsıyor dolayısıyla bu konular işin içine ister istemez giriyor .Bilmiyorum siz Elif yolundan ne kastediyorsunuz?
Sevgi konusunda bir şey daha eklemeliyim.İnsanı Allah’a götüren en önemli şartlardan birisi sevgidir fakat tek başına yeterli değildir.Bilgisiz ve akılsız sevgi insanı tam tersi yollara da götürebilir önemli olan sizin de dediğiniz gibi her konuda dengede olmaktır,demek istediğim buydu.İnsanı tekamülde ikeriye götüren sevgi az da olsa sürekli olan sevgidir.Örneğin biribirine deli gibi aşık iki insan var ,bunlar bir gün çok büyük sevgi içerisindeler, ertesi gün kavga ediyorlar.Öbür tarafta birbirini seven fakat çok büyük aşk yaşamayan bir çift var,ilişkilerini saygı ve huzur içerisinde götürüyorlar.Hangi çiftin ilişkisi daha sağlıklı ve uzun ömürlü olur? Tekamülde buna benziyor,insanı ilerleten sevgi az da olsa daimi olan sevgidir. Taşı delen suyun şiddeti değil, damlaların sürekliliğidir.
Elif yolunda daha çok konuşulacak şey var,bu yol aynı zamanda birbirimizin tekamülüne yardımcı olmaksa bunları tartışma olarak değil fikir alışverişi olarak görmenizi rica ediyorum.Hepimizin birbirimizden öğreneceği şeyler var. İnsanlara yardımcı olmak isteğinizi büyük saygıyla karşılıyor ,herşeyin gönlünüzce olmasını diliyorum.Saygı ve sevgiler
Hiç
:) yorumlarınız için çok teşekkür ediyorum saolun. önceki yazdılarımda da belirttim verdiğiniz bilgiler için tekrar teşekkür ederim.. herkes bu hayat yolunda, hem öğretmen hem öğrencidir.. yapılan yorumlara haddim içerisinde saygılı olarak cevap vermek niyetindeyim :) fakat bunları
Siltartışma olarak görmüşsünüz ve benimde öyle gördüğümü düşünmüşsünüz ancak kendi bakış açıma göre güzel paylaşımlar ve fikir alışverişi olarak görüyorum. .farklı şekilde görmeyi lüks olarak sayıyorum.. herkes birşeyler öğrenmek için burada..
saygı ve sevgilerimle..